SSK tarihinde başhekimlikte görev ömrü en uzun olan üç hekimden biridir.

1914 yılında İstanbul’da doğan Dr. Saim Aksan, 1942 yılında İstanbul Tıp Fakültesi’nden mezun olmuştur. İç hastalıkları uzmanlığı eğitimi sonrası, Sinop ve Nazilli hastanelerinde çalışmış; oradan da İşçi Sigortaları Kurumu’na geçmiştir. Bu kurumdaki çalışmalarının ilk dönemi, yalnızca iş kazalarıyla meslek hastalıkları ve analık olgularının bakımı üstlenildiğinden, sınırlanmış bir alanda geçmiştir. 1951 yılında hastalık sigortasının yürürlüğe girmesiyle, İşçi Sigortaları Kurumu’nun İstanbul Hastanesi, Nişantaşı’nda 6 apartmanda kurulmuş ve Dr.Aksan başhekim yardımcısı olarak burada görev almıştır. Kendi sözcükleriyle “Kurum çok şanslıydı. Bu dönemde görev yapan hekimler, büyük bir özveriyle hizmet vermişti. Sözgelimi, göz hekimi Dr.Bülent Altuner, yer olmadığı için depoda ambalaj sandıklarının üzerinde görevini sürdürmeye çalışırdı. Bu koşullarda, İstanbul’un yerleşmiş hastaneleri ile bilimsellik ve uygulama yönünden yarışıldı”.

Daha sonra İşçi Sigortaları Kurumu İstanbul Bölge Müdürlüğü görevine getirilir. Bölge sınırları içinde, Bolu ve Edirne’nin de yer almasına karşın, henüz bu illerde hastane bulunmuyordu; anlaşmalı doktorlarla hizmet yürütülmeye çalışılıyordu. Dr.Aksan’ın bölge müdürlüğü döneminde, Eyüp ve Bakırköy Dispanserleri kurulmuş; Nişantaşı ve Sultanahmet hastaneleri de hastalık sigortası hizmeti vermeye başlamıştı. İstanbul Samatya Hastanesi’nin arsası alınmış; bina planlarının yapılması ve hizmete geçirilebilmesi için bilginin yetersiz olduğu anlaşılmıştı. Hastane planları İsviçre’de yaptırılmış; hastanenin kuruluşu, standartları ve norm kadroları için de ABD ordu hastanelerinde kullanılan kılavuza başvurulmuştu.

Dr.Aksan bu dönemin özelliğini şu sözlerle tanımlıyordu : “O dönemde, devlet para sıkıntısı çekiyor; buna karşın İşçi Sigortaları Kurumu’nun topladığı primlerden ötürü çok parası var. Kurumun emeklisi olmadığı için gideri de yok. Düzenli geliri var. Bu nedenle, devlet, İşçi Sigortaları Kurumu’nu hastane yapmaya yönlendiriyordu. İhtiyarlık fonundan hastane yapılmakta; hastalık sigortası da, bu binalarda görev yaptığı için, ihtiyarlık sigortasına kira ödemekte.

Üç yıllık İstanbul Bölge Müdürlüğü görevinden önce, kısa bir süre Süreyyapaşa Sanatoryumu Başhekimliği (1951); Müdürlük görevinin sona ermesinden sonra da, önce Nişantaşı Hastanesi Başhekimliği’ne (1954-1960), sonra da İstanbul Hastanesi Başhekimliği’ne getirilmiştir. 1976 yılına kadar sürdürdüğü bu görevinden, İstanbul’daki bütün başhekimler gibi, hiç bir açıklama yapılmadan bir “sarı zarf” ile alınmış; çok ağrına giden bu uygulama sonrası emekli olana kadar Okmeydanı Hastanesi’nde iç hastalıkları uzmanı olarak görev yapmıştır.

Türk Hekimlerini Koruma Derneği’nin kuruluşunda ve İstanbul Tabip Odası’nda görev yapmıştır (1952-53). 5 Ağustos 2014 tarihinde aramızdan ayrılmıştır.

Kaynak : Fişek A.Gürhan, Özşuca Şerife T., Şuğle M.A. (1997) : Sosyal Sigortalar Kurumu Tarihi (1946-1996), Sosyal Sigortalar Kurumu Yayını, Ankara